Mam pytanko, czy osoba, która nie ma orzeczonego stopnia niepełnosprawności a otrzymuje rentę inwalidzką - w orzeczeniu lekarza orzecznika zus - jest wpisane " jest pani częściowo niezdolna do pracy do dnia ....." może odliczyć sobie wydatek z tytułu zabiegu rehabilitacyjnego w kwocie 3000
pozdrawiam
dorota
ODLICZENIE Z TYT. ULGI REHABILITACYJNEJ
Re: ODLICZENIE Z TYT. ULGI REHABILITACYJNEJ
No i jeszcze jedno pytanko:
wydatków związanych w dojazdami na zabiegi rehabilitacyjne chyba nie mogę odliczyć ulgi skoro nie ma ustalonej grupy inwalidztwa
wydatków związanych w dojazdami na zabiegi rehabilitacyjne chyba nie mogę odliczyć ulgi skoro nie ma ustalonej grupy inwalidztwa
Re: ODLICZENIE Z TYT. ULGI REHABILITACYJNEJ
Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów - z upoważnienia ministra - na interpelację nr 20310 w sprawie wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne
Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na interpelację pana posła Jana Burego s. Józefa, przesłaną przez Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej przy piśmie z dnia 31 stycznia 2011 r. Nr SPS-023-20310/11, w sprawie wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, uprzejmie informuję.
Na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnik będący osobą niepełnosprawną lub podatnik, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, ma prawo pomniejszyć dochód przed opodatkowaniem o kwoty wydatków poniesionych w roku podatkowym na cele rehabilitacyjne oraz związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Warunki i zasady korzystania z tego odliczenia określają przepisy art. 26 ust. 7a-7g oraz ust. 13a ustawy.
Odnosząc się do wątpliwości przedstawionych przez pana posła należy wyjaśnić, że - stosownie do art. 26 ust. 7d i 7g ustawy - osobą niepełnosprawną jest osoba posiadająca:
- orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną;
- albo: orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydane na podstawie odrębnych przepisów; orzeczenie o niepełnosprawności, wydane przez właściwy organ na podstawie przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.
Katalog wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych określa art. 26 ust. 7a pkt 1-15 ustawy. Jednocześnie możliwość odliczenia niektórych wydatków rehabilitacyjnych (tj. określonych w pkt 7, 8, 9, 13 lit.b i 14) została uzależniona od spełnienia warunku zaliczenia osoby niepełnosprawnej, której dotyczy wydatek, do I lub II grupy inwalidztwa w rozumieniu art. 26 ust. 7f ustawy.
Na podstawie art. 26 ust. 7f ustawy ilekroć w katalogu wydatków rehabilitacyjnych mowa jest o osobach zaliczonych do:
1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
b) znaczny stopień niepełnosprawności;
2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy albo
b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Mając na względzie powyższe przepisy, należy stwierdzić, że podatnik posiadający decyzję przyznającą rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy jest osobą niepełnosprawną w rozumieniu ustawy i ma prawo do korzystania z ulgi rehabilitacyjnej na zasadach w niej określonych.
Trzeba mieć jednak na uwadze, że posiadanie orzeczenia o częściowej niezdolności do pracy, traktowanego na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności [art. 5 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, ze zm.)], nie kwalifikuje takiej osoby niepełnosprawnej do żadnej grupy inwalidztwa, o której mowa w art. 26 ust. 7f ustawy. Oznacza to, że ten rodzaj orzeczenia może stanowić podstawę do korzystania z przedmiotowej ulgi wyłącznie z tytułu tych wydatków rehabilitacyjnych, których odliczenie nie jest uwarunkowane zaliczeniem osoby niepełnosprawnej do I lub II grupy inwalidztwa.
Z poważaniem
Podsekretarz stanu
Maciej Grabowski
Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na interpelację pana posła Jana Burego s. Józefa, przesłaną przez Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej przy piśmie z dnia 31 stycznia 2011 r. Nr SPS-023-20310/11, w sprawie wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, uprzejmie informuję.
Na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnik będący osobą niepełnosprawną lub podatnik, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, ma prawo pomniejszyć dochód przed opodatkowaniem o kwoty wydatków poniesionych w roku podatkowym na cele rehabilitacyjne oraz związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Warunki i zasady korzystania z tego odliczenia określają przepisy art. 26 ust. 7a-7g oraz ust. 13a ustawy.
Odnosząc się do wątpliwości przedstawionych przez pana posła należy wyjaśnić, że - stosownie do art. 26 ust. 7d i 7g ustawy - osobą niepełnosprawną jest osoba posiadająca:
- orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną;
- albo: orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydane na podstawie odrębnych przepisów; orzeczenie o niepełnosprawności, wydane przez właściwy organ na podstawie przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.
Katalog wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych określa art. 26 ust. 7a pkt 1-15 ustawy. Jednocześnie możliwość odliczenia niektórych wydatków rehabilitacyjnych (tj. określonych w pkt 7, 8, 9, 13 lit.b i 14) została uzależniona od spełnienia warunku zaliczenia osoby niepełnosprawnej, której dotyczy wydatek, do I lub II grupy inwalidztwa w rozumieniu art. 26 ust. 7f ustawy.
Na podstawie art. 26 ust. 7f ustawy ilekroć w katalogu wydatków rehabilitacyjnych mowa jest o osobach zaliczonych do:
1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
b) znaczny stopień niepełnosprawności;
2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy albo
b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Mając na względzie powyższe przepisy, należy stwierdzić, że podatnik posiadający decyzję przyznającą rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy jest osobą niepełnosprawną w rozumieniu ustawy i ma prawo do korzystania z ulgi rehabilitacyjnej na zasadach w niej określonych.
Trzeba mieć jednak na uwadze, że posiadanie orzeczenia o częściowej niezdolności do pracy, traktowanego na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności [art. 5 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, ze zm.)], nie kwalifikuje takiej osoby niepełnosprawnej do żadnej grupy inwalidztwa, o której mowa w art. 26 ust. 7f ustawy. Oznacza to, że ten rodzaj orzeczenia może stanowić podstawę do korzystania z przedmiotowej ulgi wyłącznie z tytułu tych wydatków rehabilitacyjnych, których odliczenie nie jest uwarunkowane zaliczeniem osoby niepełnosprawnej do I lub II grupy inwalidztwa.
Z poważaniem
Podsekretarz stanu
Maciej Grabowski
Re: ODLICZENIE Z TYT. ULGI REHABILITACYJNEJ
Ostatnie zdanie najważniejsze dla nas.
"Oznacza to, że ten rodzaj orzeczenia może stanowić podstawę do korzystania z przedmiotowej ulgi wyłącznie z tytułu tych wydatków rehabilitacyjnych, których odliczenie nie jest uwarunkowane zaliczeniem osoby niepełnosprawnej do I lub II grupy inwalidztwa."
Teraz ustawa i odaczać, co nas nie dotyczy
art.26
7a. Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:
1) adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
2) przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
3) zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;
4) zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
5) odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;
6) odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne;
7) opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł;
8) utrzymanie przez osoby niewidome i niedowidzące zaliczone do I lub II grupy inwalidztwa oraz osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł;
9) opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa;
10) opłacenie tłumacza języka migowego;
11) kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia;
12) leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo);
13) odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:
a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,
b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a;
14) używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł;
15) odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
a) na turnusie rehabilitacyjnym,
b) w zakładach, o których mowa w pkt 6,
c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11.
"Oznacza to, że ten rodzaj orzeczenia może stanowić podstawę do korzystania z przedmiotowej ulgi wyłącznie z tytułu tych wydatków rehabilitacyjnych, których odliczenie nie jest uwarunkowane zaliczeniem osoby niepełnosprawnej do I lub II grupy inwalidztwa."
Teraz ustawa i odaczać, co nas nie dotyczy
art.26
7a. Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:
1) adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
2) przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
3) zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;
4) zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
5) odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;
6) odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne;
7) opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł;
8) utrzymanie przez osoby niewidome i niedowidzące zaliczone do I lub II grupy inwalidztwa oraz osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł;
9) opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa;
10) opłacenie tłumacza języka migowego;
11) kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia;
12) leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo);
13) odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:
a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,
b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a;
14) używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł;
15) odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
a) na turnusie rehabilitacyjnym,
b) w zakładach, o których mowa w pkt 6,
c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11.
Re: ODLICZENIE Z TYT. ULGI REHABILITACYJNEJ
patrz na pkt 6
Re: ODLICZENIE Z TYT. ULGI REHABILITACYJNEJ
dzięki bardzo :)